بهترین زمان ورزش

فواید ورزش صبحگاهی

بر اساس پژوهشی که در دانشگاه آپالاچیان در کارولینای شمالی انجام شده است، ورزش صبحگاهی موجب کاهش فشار خون و بهبود خواب شبانه می‌شود. در این پژوهش، تأثیر ورزش روی فشار خون توسط دکتر اِسکات کولییِر (Scott Collier) و همکارانش بررسی شد. پژوهشگران سطح فشار خون و الگوی خواب عده‌ای از مردان و زنان ۴۰ تا ۶۰ ساله را برای مدتی زیر نظر گرفتند. این عده می‌بایست سه وعده‌ی ۳۰ دقیقه‌ای در هفته در سه زمان‌ِ ۷ صبح، ۱ بعد از ظهر و ۷ غروب تمرینات ورزشی ملایم انجام می‌دادند.

پژوهشگران در کمال شگفتی مشاهده کردند که ورزش ۷ صبح در مقایسه با ورزش ۱ بعد از ظهر و ۷ غروب در کاهش فشار خون و بهبود خواب مؤثرتر است. نتایج پژوهش فوق حاکی از کاهش ۱۰ درصدی فشار خون عده‌ای بود که در ساعات اولیه‌ی صبح ورزش کرده بودند. مشاهده شد که این کاهش فشار خون در طول روز دوام داشته است. این دسته از شرکت‌کنندگان در پژوهش علاوه بر خواب طولانی‌تر و چرخه‌ی خواب باکیفیت‌تر در شب، ۲۵ درصد اُفت فشار خون شبانه داشتند.

سازوکارهای فیزیولوژیکی مولد این تغییرات هنوز شناخته شده نیست، با این حال پژوهشگران به خوبی می‌دانند که چنانچه به کاهش فشار خون احتیاج دارید یا می‌خواهید کیفیت خواب‌تان را بهبود ببخشید، احتمالا ۷ صبح زمان مناسب‌تری برای ورزش کردن شماست. پس اگر در معرض بیماری‌های قلبی قرار دارید، به فشار خون بالا دچار هستید یا از اختلالات خواب رنج می‌برید، خودتان را به ورزش صبحگاهی منظم عادت دهید. البته، ناگفته نماند که ورزش بعد از ساعات کاری نیز فواید متفاوت دیگری دارد که در ادامه مرور می‌کنیم.

فواید ورزش بعد از ساعات کاری

بر اساس پژوهشی که در مرکز تحقیقات دانشگاه شیکاگو انجام شد، پژوهشگران دریافتند افرادی که بعد از ساعات کاری ورزش می‌کنند در مقایسه با کسانی که ورزش صبحگاهی را انتخاب کرده‌اند، تناسب اندام بهتری دارند. در این پژوهش، ۴۰ مرد سالمِ ۲۰ تا ۳۰ ساله به پنج گروه تقسیم شدند. چهار گروه در یکی از زمان‌های صبح، بعد از ظهر و غروب تمرینات ورزشی سنگین انجام دادند و گروه پنجم در هیچ فعالیت ورزشی شرکت نکردند. پژوهشگران سپس از همگی شرکت‌کنندگان در پژوهش نمونه‌ی خون گرفتند تا سطح هورمون‌های کورتیزول (cortisol) و تیروتروپین (thyrotropin) خون‌شان را بسنجند.

نتایج نشان داد سطح این دو هورمونی که از غدد درون‌ریز ترشح می‌شوند در عده‌ای که هنگام غروب یا اواخر شب ورزش کرده بودند به مقدار قابل توجهی افزایش یافت. همچنین مشاهده شد که گلوکز خون این افراد اُفت کرد. به گفته‌ی دکتر اورفو باکستون (Orfeu Buxton)، پژوهشگر ارشد این مطالعه، افزایش کورتیزول و تیروتروپین و کاهش گلوکز یعنی اینکه سوخت‌وساز بدن به خوبی با تمرینات ورزشی منظم سازگار شده است. از این رو، شاید بد نباشد که زمان ورزش کردن‌تان را از اول صبح به بعد از ساعات کاری تغییر دهید.

نتیجه

جان تروئِر (John Trower)، یکی از مدیران فنی واحد تربیت‌بدنی دانشگاه کِنتاکی می‌گوید که ورزشکاران حرفه‌ایِ این مجموعه صبح‌ها آموزش فنی می‌بینند و بین ساعت ۴ تا ۶ عصر می‌باید تمرینات ورزشی سنگین انجام دهند. تروئر تأکید می‌کند که این نسخه به درد همه‌ جور آدمی نمی‌خورد، چون بعضی از ما صبح‌ها و بعضی دیگر در اواخر روز پرانرژی‌تر هستیم. پس اینکه چه زمانی برای ورزش کردن مناسب‌تر است دقیقا به انتخاب شخصی خود فرد بستگی دارد. پیشنهاد می‌کنیم قبل از اینکه ساعت خاصی از برنامه‌ی پرمشغله‌ی روزمره‌ی‌تان را به ورزش کردن اختصاص دهید، ابتدا با خودتان فکر کنید که هدف‌تان از ورزش کردن چیست. چنانچه به این نتیجه رسیدید که می‌خواهید سلامت قلب‌تان را افزایش دهید و خواب شبانه‌ی باکیفیت‌تری داشته باشید، ورزش صبحگاهی را انتخاب کنید. اما اگر به دنبال تناسب اندام بهتر و دوری از بیماری‌های مرتبط با گلوکز بالا مثل دیابت هستید، پیشنهاد می‌کنیم به ورزش بعد از ساعات کاری در هنگام غروب فکر کنید.

 

مدیتیشن می تواند شما را به یک دونده تبدیل کند

هنگامیکه تیموتی اولسون، دونده حرفه‌ای اولترا ماراتن، قدرت جادویی اش را از دست داد، در حال نزدیک شدن به کیلومتر ۱۰۰ در مسابقه دوی ۱۶۰ کیلومتر بود. اولسون که شاهد سبقت گرفتن یکی از رقبایش بود، می‌گوید: احساس سوزش در ریه‌ها و پاهایم بسیار زیاد بود و هر گامی که در سراشیبی بر می‌داشتم، درد تیزی به عضلات چهار سرم روانه می‌کرد.

شاید اولسون در آن زمان، با بیم و وحشت واکنش نشان داد، اما او اخیرا به تمرین مدیتیشن روی آورده بود و این تمرین به او کمک کرد که روی تنفسش تمرکز کند، نگرانی‌هایش را بپذیرد و یک حس قدرتمند آرامش را احساس کند. با کاهش هیاهوی عاطفی، او توانست درک کند که بدنش به چه چیزی نیاز دارد، کمی‌سوخت و چند دقیقه دویدن آرام و بهبود بخش.

گوش دادن به بدنش و توجه نکردن به افکار منفی، او را قادر ساخت که به یک روش هوشمند و استراتژیک واکنش نشان دهد. چند مایل بعد، اولسون که استراحت و سوختگیری کرده بود، پیش افتاد، برنده شد، و رکورد زد! او می‌گوید: در آن زمان بود که تاثیر تمرین مدیتیشنم، واقعا برایم روشن شد. آن اتفاق ثابت کرد که مدیتیشن فقط یک مد زودگذر نبود و مرا به نتایج واقعی رساند.

5 باور اشتباه درباره پیلاتس

گوئینت پالترو، مدونا و بسیاری از بازیکنان ۲ متری بسکتبال حرفه ای، چه وجه اشتراکی دارند؟ همه آنها پیلاتس انجام می‌دهند.

 

اگرچه من طرفدار هر چیزی هستم که به شما کمک می‌کند یک سبک زندگی سالم و فعال داشته باشید اما درست مانند یوگا، باورها و تصورات غلط زیادی در مورد پیلاتس وجود دارد. در این مطلب ۵ مورد از رایج‌ترین باورهای غلط در مورد پیلاتس را بیان می‌کنیم.

 

باور غلط شماره ۱: پیلاتس، یک راه خوب برای کاهش وزن است

چندین تحقیق نشان می‌هند که یوگا در سوزاندن کالری بطور مستقیم یا کاهش وزن قابل توجه، نسبتا بی تاثیر است. در حالیکه پیلاتس دارای مزایای مسلمی است، اما قوی‌ترین مزیت آن، قطعا کاهش وزن نیست. مطالعه سال ۲۰۱۶ دریافت که وزن بدن و چربی بدن در زنان بزرگسال با در پیش گرفتن یک روال منظم پیلاتس، بطور قابل توجهی تحت تاثیر قرار نگرفت.

و مطالعه سال ۲۰۰۴ دریافت که پیلاتس قطعا به بهبود انعطاف پذیری کمک می‌کند، اما حتی پس از ۶ ماه تمرین، تاثیر قابل توجهی بر ترکیب بدن نمی‌گذارد. بنابراین وقتی بحث کالری سوزی خالص و کاهش چربی به میان می‌آید، دویدن روی تردمیل، دوچرخه سواری یا وزنه زدن، موثرتر از پیلاتس خواهند بود.

اما از آنجا که پیلاتس در تقویت مرکز بدن، کاهش خطر آسیب دیدگی و بهبود انعطاف پذیری، عالی عمل می‌کند، به جلوگیری از مصدوم شدن شما و کناره گیری از تمرین کمک خواهد کرد، این بدان معناست که شما می‌توانید بطور منظم تری ورزش کنید. همچنین به احتمال بیشتری از راه‌های دیگر ورزش خواهید کرد، چون اغلب برای شرکت در کلاس پیلاتس به یک باشگاه یا کلوپ سلامت مراجعه می‌کنید.

ورزش بی هوازی چیست و چه فوایدی دارد ؟

اگر شما در حین فعالیت نفس کم می‌آورید یا ضربان قلب‌ شما به ۸۰ تا ۹۰ درصد حداکثر ضربان قلب می‌رسد پس می‌دانید ورزش بی هوازی چه حسی دارد. ورزش بی هوازی حسی به شما می‌دهد که اکسیژن کافی در اطراف شما نیست. به همین خاطر کلمه بی هوازی به معنی بدون اکسیژن است. ورزش بی هوازی به معنی ورزش با شدت فعالیت بالا است که سیستم قلبی تنفسی شما قادر به تحویل اکسیژن به عضلات با سرعت کافی نیست.

به دلیل اینکه عضلات برای ادامه فعالیت به اکسیژن نیاز دارند و به دلیل شدت بالا در حین تمرین، ورزش بی هوازی برای مدت کوتاهی می‌تواند ادامه پیدا کند و برای صرفه جویی در زمان مناسب است. زمانی که به شدت ورزش کنید به صورت موقتی کمبود اکسیژن در عضلات فعال ایجاد می شود.

 

اسید لاکتیک محصول فرعی تولید انرژی از طریق روش بی هوازی است. وقتی اسید سطح لاکتیک در خون بالا می‌رود، موجب خستگی عضلات می‌شود. به این دلیل است که ورزش هوازی زیاد طول نمی‌کشد.

ورزش ریسک بروز ام اس را کاهش نمی دهد

کاساندرا مانگر، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه هاروارد، در این باره می گوید: «مطالعه جدید از این نظریه که ورزش ریسک بروز ام اس را کاهش می دهد حمایت نمی کند.» 

 

در این مطالعه، تیم تحقیق داده های بیش از ۱۹۳ هزار زن آمریکایی را مورد بررسی قرار دادند. این زنان به مدت ۲۰ سال تحت نظر بودند. آنها پرسشنامه مربوط به فعالیت فیزیکی و میزان ورزش را در طول مدت زندگی شان پر کردند. تیم تحقیق از این داده ها برای محاسبه تعداد ساعات ورزش زنان در هفته استفاده کرد. 

 

در طول مدت مطالعه، ۳۴۱ زن مبتلا به ام اس تشخیص داده شدند. بعد از در نظر گفتن فاکتورهای دیگری نظیر سن زنان، نوع ورزش، محل زندگی و بزرگ شدن، وضعیت سیگار کشیدن و مصرف یا عدم مصرف مکمل های ویتامین D، محققان هیچ ارتباطی بین ورزش و ام اس نیافتند. 

 

به گفته مانگر، «مطالعات نشان داد ورزش برای افراد مبتلا به این بیماری مفید است اما به نظر نمی رسد ورزش کردن مانع از ابتلا به بیماری ام اس شود.»

بعد از ورزش چه چیزهایی بخوریم ؟

 برای اینکه از ورزش های هوازی نتیجه بهتری بگیرید، باید به تغذیه خود بعد از انجام این ورزش ها توجه داشته باشید. چیزهایی که بعد از ورزش می خورید از نظر نوع متابولیسم در بدن متفاوتند.

تحقیقات نشان داده است که ورزش کردن می تواند میزان مقاومت به انسولین را افزایش دهد، به ویژه اگر غذاهایی که بعد از ورزش می خورید میزان کربوهیدرات کمی داشته باشند. جالب است بدانید که وقتی بعد از ورزش غذاهای کم کالری می خورید، میزان حساسیت شما به انسولین نسبت به زمانی که کالری کافی مصرف می کنید بهتر نمی شود، بنابراین نیازی نیست بعد از تمرین به خود گرسنگی دهید.

6 راه برای تحرک بدون عضویت در باشگاه

تحقیقات نشان می‌دهند که نشستن برای مدت طولانی در هر روز، برای بدن‌های ما انسان‌ها خوب نیست. یک مطالعه‌ی جدید که ماه گذشته منتشر شد، خطر نشستن طولانی مدت را باز هم بالاتر برد. افرادی که قسمت عمده‌ی ساعات بیداری شان را در حالت نشسته سپری می‌کنند، در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به دیابت، بیماری قلبی، برخی از انواع سرطان‌ها، و مرگ زودرس قرار دارند!

این مطالعه دریافت حتی افرادی که سه بار یا بیشتر در هفته، ورزش شدید انجام می‌دهند اما در بقیه اوقات کم تحرک هستند، هنوز هم در معرض خطر تمام این پیامدهای منفی قرار دارند. اگر ۱۵ ساعت یا بیشتر در روز در حالت نشسته بسر می‌برید، فقط ۶۰ دقیقه دویدن در روز کافی نخواهد بود!

 

فواید طناب زدن برای بدن

1. افزایش ضربان قلب 

 

طناب زدن با افزایش ضربان قلب منجر به کاهش چربی‌های بدن و قدرتمند شدن عضلات می‌شود. طناب زدن یکی از موثرترین فرم‌های حرکت قلبی – عروقی است و تنها با پنج ‌دقیقه طناب زدن می‌تواند به اندازه نیم مایل دویدن کالری بسوزاند. 

 

  

2. طناب زدن برای افراد با آمادگی های جسمانی مختلف مناسب است 

 

افراد با هر نوع آمادگی جسمانی می‌توانند از طناب زدن فایده ببرند. تنها کافی است که با روزی پنج ‌دقیقه طناب زدن شروع کنید و کم کم این زمان را افزایش دهید. در حال‌ حاضر طناب‌های هوشمندی نیز در بازار وجود دارند که تعداد طناب زدن را می شمارند. 

 

  

3. طناب زدن فواید متعددی دارد 

 

طناب زدن بر روی قسمت‌های مختلف بدن کار می‌کند. ضمنا روش‌های مختلف طناب زدن وجود دارد که هر کدام از آنها تمرکز این فعالیت را بر روی قسمت خاصی از بدن قرار می‌دهند. طناب زدن متعادل و قدرت بدن را نیز افزایش می‌دهد.

تاثیر پیاده‌روی بر سلامت و تناسب اندام

در دنیای وابسته به تکنولوژی امروز که دائم در حال کار، فعالیت، گشت‌و گذار در وب و شبکه‌های اجتماعی هستیم، شاید مسئله‌ای که کمتر به آن توجه می‌کنیم، سلامت بدن‌مان است. نشستن‌های مداوم پشت میز کار، سر و کار داشتن با افراد گوناگون، شرکت در جلسه‌ها و… در پایان روز هر کسی را خسته و کلافه رها می‌کند و علاوه بر خستگی بدنی، ذهنی خسته هم نصیب‌مان می‌شود. باید زمانی برای کاهش این فشار و استرس وارده بر خود در نظر بگیریم. پیاده‌روی می‌تواند پیشنهادی بسیار مناسب باشد. این فعالیت که در هر جا و به صورت تنها یا دسته‌جمعی به راحتی قابل انجام است، می‌تواند گزینه‌ای مناسب و کاربردی برای حفظ تناسب اندام بدن و رهایی از فشار‌های وارده باشد. در ادامه توضیح می‌دهیم که این فعالیت را باید چطور انجام داد تا بازدهی آن به حداکثر برسد.